උමතුවකි
කළු සුදු සහ සෙවනැලි
එහා මෙහා වන
එහෙට මෙහෙට පෙරලන
නේද සයිමන්?
ඉතින් දැන්
නුඹ සරන
පශ්චාත් මරණ අරණේ
ශුන්‍යවාදියාට හමුවේද
ප්‍රේමවන්තයා සහ ප්‍රේමය?
මතක බර වීසි කරන්නේද යස
පෙරලා ඔහු වෙත
වීසිකරන්නේ ද
සුභ එය
නොනවතින සිනාවෙන්
ඔප නංවා සිහසුන?
මුල්ලේගම ගල්කන්දේ පරාභවය
මරණයේ මෙහා පැත්ත
තරම්ම නිහඬද?
එයද සභ්‍යත්වයෙන් වැසී යන්නේද
සභ්‍යත්වයෙන්ම නැවත අනාවරණය වී
සදාතනික සත්‍යයන්ගෙන්
නැවත නැවතත් වැසී යන්නේද?
සමාව දුන්නේද දඩයක්කාරයා
සතා සිවුපාවුන්ට
වෙහෙසුවාට සිත?
හදවත අදත්
වැළඳ ගන්නේද
ආදරයේ හුස්ම හිරවීම?
මීට සතවර්ෂ ගණනකට පෙර
මේ පොළොවේ දිග හැරුණු
ඔබගේ ජීවිතයටත් ආදරයටත් වඩා
සැහැල්ලුද සයිමන්
ගොල්ෆ් තොප්පිය?
හුස්ම හිරවෙන තරමට ලස්සනයි.
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteසාහිත්‍යයේ නම ගිය
ReplyDeleteතුමන්ලා බදාගත් අයිතිය
තුමෙකු නොවූ සයිමන්ය
අපි හොයාගෙන කියෙව්වේ සයිමගේ පොත්ය
සාහිත්‍ය බිම බෙදා වෙන් කළ
තමන්ගේ සින්නක්කරකම එබ්බුව
මහා ගත් කතුන්ට වඩා
අනේ සයිමන් අපි ඔබට ආදරේය
කාටත් වඩා ඔබේ දුම් වළල්ලේ ආශ්වාදයෙන්
මතුවූ වචන උගුල් කැමැත්තෙන් වැටෙන බොරු වළවල්
අපේ හිත් දඩයම් කරගෙන ගියෝය
දඩයක්කාරයා හිටියානම් !